بررسی اﺛﺮﺑﺨﺸﻲ روش تدریس 5Eدرحیطه ی شناختی یادگیری درس زیست شناسی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه آموزش زیست شناسی، دانشگاه فرهنگیان تهران، تهران، ایران

2 گروه آموزش زیست شناسی. دانشگاه فرهنگیان تهران. تهران. ایران

چکیده

روش تدریس5E با رویکرد ساختن گرایی یکی از نظریه‌های برگرفته از نهضت فلسفی ـ اجتماعی پست ‌مدرنیسم در قرن بیستم است. در این روش 5 مرحله اصلی برای اجرای الگو در ساختن‌گرایی در نظر گرفته می‌شود؛ که عبارتند از درگیرکردن، کاوش، شرح و توصیف، گسترش و ارزشیابی؛ هدف این پژوهش مطالعه اثربخشی روش تدریس 5E بر حیطه‌های شناختی (دانش، درک و فهم، کاربرد، تجزیه و تحلیل، ترکیب و ارزشیابی) درس زیست‌شناسی است. روش این پژوهش، شبه‌آزمایشی در دو گروه مستقل آزمایش و گواه و اجرای پس‌آزمون است. جامعه ‌ی آماری این تحقیق شامل همه‌ی دانش‌آموزان پایه دهم رشته علوم تجربی دوره‌ی متوسطه دوم مدارس پسرانه شهر خلخال در سال تحصیلی 96ـ95 می‌باشد. برای جمع‌آوری مبانی نظری و ادبیات تحقیق از روش اسنادی و برای گرداوری داده های بخش میدانی از روش پیمایش با تکنیک پرسشنامه( آزمون کتبی محقق ساخته) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل و ارزیابی فرضیه‌ها از نرم‌افزار آماری spss21 و با توجه به نرمال نبودن داده‌ها از آزمون ناپارامتریک من ـ ویتنی استفاده شد. یافته‌ها حاکی از تفاوت معنادار بین دانش‌آموزان گروه گواه و آزمایش از نظر یادگیری درس زیست شناسی در حیطه‌های شناختی با روش تدریس 5E است. این نتایج نقش و اهمیت روش تدریس 5E را در تدریس درس زیست شناسی نشان می‌ دهد که می تواند در تدریس برخی از مباحث زیست شناسی جایگزین مناسبی برای روش سخنرانی باشد.

کلیدواژه‌ها


  • آتشک، محمد (1392). مقایسه تأثیر روش تدریس پودمانی و E5 بر پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان دختر در درس علوم تجربی پایه پنجم ابتدایی شهر تهران، مجموعه مقالات نهمین همایش انجمن مطالعات برنامه‌ی درسی ایران، دانشگاه تبریز.
  • آقازاده، محرم (1385). راهنمای روش‌های نوین تدریس، تهران:آییژ.
  • خفته‌دل، مسعود؛ ادیب‌نیا، اسد و مهاجر، یحیی (1394). مقایسه تأثیر روش تدریس همیاری با روش تدریس E5 بر پیشرفت تحصیلی و مهارت‌های اجتماعی دانش‌آموزان پسر در درس علوم تجربی پایه پنجم ابتدایی، پژوهش در برنامه‌ریزی درسی، سال دوازدهم، دوره دوم، شماره (19) پیاپی46. 90-103.
  • سیف، علی‌اکبر (1389). روانشناسی پرورشی نوین: روانشناسی یادگیری و آموزش (ویرایش ششم) تهران: دوران.
  • شعبانی، حسن (1389). روش تدریس پیشرفته (آموزش راهبردها و مهارت‌های تفکر)، تهران: انتشارات سمت.
  • شعبانی، زهرا (1374). تأثیر روش‌های تدریس در افزایش توانایی‌های شناختی و عاطفی و رفتاری دانش‌آموزان؛ پایان­نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه علامه طباطبایی.
  • صبوری، پرویز (1392) تحلیل محتوای کتاب‌های درسی دوره ابتدایی، پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خلخال.
  • محمودی، فیروز و فتحی آذر، اسکندر (1388). رابطه‌ی میزان مشارکت فعال دانش‌آموزان در جریان تدریس با پیشرفت تحصیلی، فصلنامه مطالعاتی تربیتی و روانشناسی سال سوم، شماره 10. 65-82.
  • ملکی آوارسین، صادق و مصطفی‌پور، روزیتا، (1394) بررسی تأثیر روش تدریس کاوشگری بر میزان پیشرفت تحصیلی درس علوم تجربی دانش‌آموزان پسر پایه پنجم ابتدایی، نشریه علمی پژوهشی آموزش و ارزشیابی، سال هشتم ـ شماره 29، 43-60.

 

  • Acish, S. )2011(. An Evaluation of Activites Designed in Accordance with the E5 Model by Would ـ Bee Science Teachers. Available on line at www. Scincedirect. com.

 

  • Acisli, S. Yaclcuin, S. Turgut, U. 2011. Effects of the E5 Learning Model on Students’ Academic Achievements in Movement and Force Issues. Procedia Social and Behavioral Sciences, 15, 2459 ـ 2462.

 

  • Johnson, D. W. and Johnson, R. T. (1994). An educational psychology success story: Social interdependence theory and cooperative learning. Educational Researcher,38, 365ـ

 

  • Kalaian, S. A. & Kasim, R. M. (2014). A Meta ـ analytic Review of Studies of the Effectiveness of Small ـ Group Learning Methods on Statistics Achievement. Journal of Statistics Education, 22 (1), 1 ـ 20

 

  • Kyndt, E. Raes, E. Lismont, B. Timmers, F. Cascallar, E. & Dochy. F. (2013). A meta ـ nalysis of the effects of face ـ to ـ face cooperative learning. Do recent studies falsify or verify earlier findings? Educational Research Review, 10, 133ـ149.
  • Puzio, K. and Colby G. T. (2013). Cooperative Learning and Literacy: A Meta ـ Analytic Review. Journal of Research on Educational Effectiveness, 6, 339ـ360.